یکی از اساسی ترین توهم های آدمی این است که گمان میکند عشق را میشناسد.
به همین سبب از تجربه عشق عاجز است
.
هر کسی میپندارد که میداندعشق چیست.بنابراین نیازی به تجربه آن احساس نمیکند
به همین دلیل عشق با دنیای ما قهر کرده است.
ما با عاشقانی روبه روییم که از عشق تهی اند.
والدین تظاهر میکنن که فرزندان شان را دوست دارند.همه گان تظاهر میکنند......
تظاهر تظاهر
البته هیچکس به عمد اینکار را نمیکند بسیاری از آنها نمیدانند که چنین است و
چنین میکنند.ای کاش از همان ابتداآدمها می آموختندکه عشق برترین هنر زندگیست.
به جادو میماندو معجزه میکند!ای کاش می اموختند که عشق را باید کشف کرد.
باید برای کشف آن زحمت کشید باید به ژرفای آن رفت و شیوه های آن را آموخت .
عشق هنر است.
عشق ورزیدن مهارت نیست بلکه امکانی بالقوه در همگان است به همین
سبب امید ان است که روزی همگان به بلندای بلند عشق صعود کنند.
در واقع تنها در چنان روزی است که انسانیت حقیقی زاده میشود.ما هنوز
پیش از آن واقعه عظیم زندگی میکنیم ان واقعه بزرگ و با شکوه هنوز
رخ نداده است.
نظرات شما عزیزان:
|